هفته گذشته  طی یک سفر خانوادگی از طریق  راه آهن جمهوری اسلامی  به مشهد مقدس رفتیم   شاید این سومین سفر  حقیر از طریق سیستم ریلی باشد  اما باعث تاسف است که بعد  از  این همه سال  این سیستم فرسوده فقط از لحاظ کمیت توسعه غیر قابل ملموسی داشته  اما از نظر کیفیت به جرات میتوانم بگویم تغییری نکردیم

اگر دولت جمهوری اسلامی   بجای تولید و مونتاژ  خود رو های سبک و سرمایه گذاری زیاد  روی آنها  و  ایجاد این همه آلودگی و مصرف سرمایه ملی  به سیستم ریلی توجه بیشتری مینمود  امروز توجه عموم مردم بیشتر از گذشته به مسافرت از طریق راه آهن جمهوری اسلامی جلب میشد  و این اگر کارشناسی و دقت به ابعاد آینده نگرانه  اش شود  سرمایه ملی هنگفتی را از هرچه اسراف  جلوگیری مینماید.

نکته اینکه با توجه به اینکه در آینده نه چندان دور   معضل انرژی بسیار  فراگیر خواهد بود و این میطلبد تا دولت در عرصه ریلی بیشتر از بسط و توسعه جاده های آسفالته کشور و تولید و مونتاژ خودرو سرمایه گذاری نماید  .

مهمتر اینکه ما در عرضه  انرژی های جدید و تکنولوژی روز دنیا عقب هستیم و این خود تاکید مینماید تا در عرصه خدمات عمومی دولت بیشر سرمایه گذاری نماید و این هزینه ها ی هنگفت در این عرصه  یک سرمایه گذاری ارزشمند  خواهد بود و آیندگان  به این تلاش  دست مریزاد خواهند گفت  و دعای خیر شان بدرقه آخرتشان خواهد شد.